Dalam kesayuan pagi yang kelat dengan kemalasan, aku menangisi kekosongan hati mengimbau kenangan lampau yang masih mekar, mercup memenuhi kotak fikiranku.
Aku reda dengan takdir tapi, keperitan jiwa yang mengiringku menelusuri jalan-jalan kehidupan menggalas tanggungjawab, membuat aku terus sayu.
Aku teringin membaringkan diriku di sisi mu mendakap semula kehangatan dirimu yang dahulunya menyinari siang malamku, aku mendamba ketegasanmu membimbing aku setiap langkah perjalananku.
Aku lemah. Aku tidak berdaya melontar jauh keperitan ini. Berikan aku tenaga. Aku dahagakan semangatmu. Tolonglah. Ayah. Adakah kau mendengar pinta anakmu ini.
Oh ayah! Aku gembira sekiranya titipan sayangku kau terima. Akan ku junjung namamu, akan ku dukung impianmu, akan ku julang bayang dirimu, agar kau tenang di alammu, sekalung doa, sejambak Al-Fatihah, ku kirimkan lagi ayah, buat bekalanmu, di alam Barzakh.
AndarieL @ MemorY LanE |